Publikatie Trots Sint Tunnis
Door Ronald Korsten
Op verzoek van een groep jongeren is door Dorpsraad Sint Tunnis en deze groep een enquête uitgezet over de woonbehoefte die er ligt bij de jongeren in Sint Anthonis. Met de bouwplannen die er momenteel voor het dorp liggen is het natuurlijk interessant te vernemen wat de wensen en verwachtingen zijn bij de groep die zoekende is naar een woning.
Eind oktober is een pand aan de Hoefstraat opgeleverd dat voorheen gebruikt werd door Tante Sjaan en bij velen ook wel bekend staat als het oude politiebureau. Liefst tien huurwoningen zijn gerealiseerd met als doel starters, met een binding met Sint Tunnis, een kans te geven. Hoe kijken deze jongeren aan tegen ons dorp?
Pien Aben is één van de gelukkigen die een woning kreeg toegewezen. Het valt me op hoeveel ruimte ze heeft. Een ruime woonkamer/ keuken en een aparte slaapkamer en badkamer. Iedere woning heeft bovendien een balkon of tuintje. Pien is geboren en getogen in Sint Anthonis. Ook tijdens haar studie aan de Pabo in Helmond is ze in Sint Anthonis blijven wonen. “Ik heb diverse vriendinnen in Nijmegen en Eindhoven wonen en regelmatig ben ik daar natuurlijk wel met hen wezen stappen.” Afgelopen voorjaar is ze afgestudeerd en intussen werkzaam als onderwijzeres voor groep 6/7 op basisschool De Bolster in Sambeek. “Eind september zag ik dat je je kon aanmelden voor een huurwoning. Sint Anthonis is mooi dicht bij mijn werk. Ik had plannen om na mijn afstuderen voor enige tijd naar Australië̈ te gaan. Door de coronamaatregelen kwam daar echter niets van terecht. Daarna is het snel gegaan. Ik kreeg direct de mogelijkheid om te gaan werken én nu heb ik dus ook al een woning in Sint Anthonis.”
Op mijn vraag wat Sint Tunnis voor haar heeft te bieden, moet ze toch even nadenken: “Klopt, dat komt omdat er hier zoveel dingen zijn die ik als vanzelfsprekend ervaar maar die ik we heel waardevol vind: een avondje stappen bij Friends, voetballen kijken bij DSV, rondje rennen in de Staatsbossen, dansen bij turn- en dansvereniging TIOS, maar ook het ons-kent-ons-gevoel bij de supermarkt. Daarnaast wonen mijn ouders (Koen en Nicòle) en opa en oma (Schaope Jan en Bets) van vaderskant hier. De Sint Tunnisse gemoedelijkheid voel ik ook direct al bij de nieuwe buren die ik hier heb. Voor nu bevalt het me heel goed, wat de toekomst gaat brengen weet ik natuurlijk niet.”