Vandaag bedacht ik me dat ik mooie verhalen toch best eens zou mogen delen. Ik loop niet te koop met wat ik in mijn mars heb met Pluim voor je Hart, maar vandaag voelde het even of ik toch "goud" in handen heb. Je kunt bijna alles laten meten in je lichaam zoals de bloeddruk, je suikergehalte, of je cholesterol. Maar je stress kun je niet meten, althans niet bij de huisarts. Met Biofeedback kun je hier wel inzicht in krijgen, dat voelt dus even als goud voor mij omdat dat nu precies mijn stokpaardje is.
Het verhaal wat ik graag wil delen. Notabene een Cardioloog. Geeft colleges en staat regelmatig aan het bed om diagnoses bij patiënten te stellen. Hij wilde een droom verwezenlijken om een onderzoekscentrum op te richten. Na een congres, op weg naar huis ipv ervan na te genieten kijkt hij gelijk in de evaluatiepapieren wat hij de volgende keer nog beter kan doen. Weinig tijd voor familie, vrienden, ontspanning en afleiding. Op zijn verjaardag kreeg hij een trimfiets cadeau van zijn familie waar hij beledigd door was omdat hij het daar veel te druk voor heeft. Hij voelde zich soms wel vermoeid, maar zette het uit zijn hoofd. Hij maakte zich geen zorgen om zijn gezondheid omdat hij geen hoog cholesterol had, geen suikerziekte en rookte niet. Na een tijdje kreeg hij ineens een troebel beeld, duizelig gevoel en jawel een hartaanval. Jammer dat hij niet in mijn praktijk geweest is! Hij schreef later een boek: Is it worth dying for? Zijn houding is beginnen te veranderen ten opzichte van tijd en stress. Ik zou graag eens met hem in contact komen.
Het heeft mij in ieder geval geïnspireerd om meer verhalen te delen, zeker die vergelijkbaar zijn in mijn eigen praktijk natuurlijk. Ik hoop dat degene die dit leest ook getriggerd wordt om niet altijd te haasten en naar de boodschappen van je eigen lichaam te (leren) luisteren.
