Het is zondagochtend 1 mei en ik zit thuis op de bank na te genieten. Met de klanken van Vrienden van Oelbroeck Live nog in mijn hoofd, ik ben er gewoon beduusd van. Wat een optreden, wat een Sint Tunnis talent. Maar ik heb ook nog de beelden van Koningsdag op m'n netvlies. Vele honderden kinderen met hun ouders op een zonovergoten Brink. Uitstekend georganiseerd door het oranjecomitee 2.0.
En de kiosk is ' bijna onder de kap'. Een nieuwe multifunctionele blikvanger op de prachtige Brink. En tenslotte met de heropening van Oelbroeck nog vers in het geheugen. Wat heeft die evenementen commissie goed werk geleverd.
Het punt dat ik wil maken lijkt mij nu wel duidelijk: wat ben je met een groep bevlogen vrijwilligers toch ontzettend rijk. En sterk.
Ik sprak iemand die zei me; " ik ken Sint Tunnis niet meer terug. Want ik zie samenwerking, ik proef optimisme en ik hoor positieve geluiden. Dat is wel eens anders geweest".
En dat is ook hard werken, dat weet ik uit ervaring. Maar met zo'n resultaat doen we dat allemaal met plezier. Toch?
