“Het dorp voelt zo goed, er wonen leuke mensen, we voelden ons direct welkom in het dorp!”
Door allerlei omstandigheden was het niet mogelijk om de welkom-tas eerder uit te reiken.
Maar op 10 augustus is het dan zover en stap ik op de fiets, het is lekker warm 31 graden. Het is stil op straat.
Irma en Lucien wonen op Den Vogelscamp 13 in Sint Anthonis, een mooie wijk aan de rand van de bossen en dicht bij het centrum.
Ik word vriendelijk ontvangen door Irma, we lopen door naar de tuin waar Lucien lekker onder de parasol zit, Irma en Ik sluiten aan. Heerlijk die parasol, in de zon is het niet uit te houden. We drinken een lekker koel glas water en vanzelf start het gezellige gesprek.
Lucien vertelde dat hij is geboren in Amsterdam en al jong is verhuisd naar het Kennemerland. Hij is piloot en vliegerinstructeur geweest en heeft vele vlieguren gemaakt op allerlei vliegtuigen van klein naar groot.
Irma is geboren in Haarlem en getogen in Amstelveen. Zij was grafisch ontwerper, de laatste 18 jaar heeft ze gewerkt bij een uitgever/beursorganisatie. Beide genieten nu van het pensioen.
Ze houden van dansen, daar hebben ze elkaar dan ook ruim 10 jaar geleden ontmoet.
Lucien vult aan, dat ze een samengesteld gezin zijn, zoals ze dat tegenwoordig noemen. Ze hebben ieder 2 kinderen en samen 5 kleinkinderen die allemaal in de randstad wonen.
Voor de verhuizing naar Sint Anthonis hebben ze 10 jaar in het centrum van Alphen aan den Rijn gewoond.
Sint Anthonis/Alphen aan den Rijn is nogal een verschil, zeg ik. Hoe zijn jullie in Sint Anthonis beland?
In de loop der jaren veranderde onze leefomgeving, er was nooit rust, zowel op straat als in de lucht. Georganiseerde evenementen namen toe etc. Irma geeft aan dat dit voor haar niet prettig voelde. Dus besloten ze te gaan verhuizen.
Na oriëntatie kwamen we o.a. de plannen van Sint Anthonis tegen, die aan onze verwachtingen voldeden. We wilden een seniorenwoning, in een bosrijke omgeving met voorzieningen in de buurt zoals een ziekenhuis, huisarts, tandarts en een goed gevoel hebben bij het dorp.
Er waren maar 9 woningen, dus we gaven onszelf een kleine kans. Het is gelukt! En zijn blij in Sint Anthonis te wonen.
Het dorp voelt zo goed, er wonen leuke mensen, we voelden ons direct welkom in het dorp!
Automatisch kwam het gesprek op vrijwilligerswerk, willen jullie iets betekenen voor het dorp?
Beide geven aan altijd vrijwilligerswerk te hebben gedaan. Lucien geeft aan het belangrijk te vinden nu we niet meer werken iets terug te doen voor de maatschappij. Inmiddels rijdt hij 1 middag in de week op de buurtbus. Ik was blij dit te horen en vertelde waar nog behoefte is aan vrijwilligers!
Irma geeft aan na de vakantie te starten bij de VoorleesExpress, dit gaat uit van de bieb. Ze leest dan kinderen voor in de leeftijd van 2 tot 8 jaar en biedt kinderen daarin extra ondersteuning.
Na de vakantie start het hobbycentrum Sint Anthonis.
Lucien heeft zich daarvoor opgegeven (werken met glas in lood). Hij heeft er veel zin in. Het is fijn om op deze manier mensen te leren kennen. We hadden daar eerst geen tijd voor en kwamen niet toe aan dat soort dingen. We zijn nu “geland” en willen het dorp leren kennen.
Ze zijn blij de welkom-tas te ontvangen, waar o.a. een lijst met gegevens te vinden is van de verenigingen. Irma is hier erg blij mee, ze is namelijk op zoek geweest naar gegevens over Linedance. Deze kon ze niet vinden. Bij de opening van ‘Oelbroeck’ sprak ik iemand die mij gewezen heeft op het online Dorpsplein en op die manier is ons contact tot stand gekomen.
Irma heeft nog een tip voor Oelbroeck: Er zijn veel gebruikers bij Oelbroeck ik mis een overzicht daarvan.
Lucien sluit af met de zin: “Hanny m.b.t. het vrijwilligerswerk ik zal erover nadenken” Ik hou hem daaraan!
Slotzin: “Het online Dorpsplein is een uitstekend initiatief! “
Irma en Lucien dank voor jullie gastvrijheid en tot ziens in het dorp.
Woon je pas hier en wil je ook een welkom tas ontvangen? Heb je nieuwe buren in je wijk of straat? Laat het ons weten, we willen de tas uitreiken aan elke buiten dorpse nieuwe inwoner.