Helaas merk ik het door de coronacrisis nu dagelijks in de praktijk; ondernemers die pas hulp inschakelen als het water hen aan de lippen staat. Daardoor is het veel lastiger om schulden te beperken en/of een faillissement te voorkomen. Daarom is de komst van een nieuwe wet, om te komen tot betalingsafspraken met schuldeisers welkom en is het voor ondernemers raadzaam om eerder hulp in te schakelen.
Met de nieuwe Wet Homologatie Onderhands Akkoord (WHOA) sta je als ondernemer sterker bij het maken van betalingsafspraken met schuldeisers om een faillissement te voorkomen. Daar is uiteindelijk iedereen, ondernemer én schuldeisers, bij gebaat, is het idee. Want een faillissement kent alleen maar verliezers. De nieuwe wet helpt om zonder instemming van alle schuldeisers, toch een akkoord te bereiken op een schuldregeling. Als twee derde van de schuldeisers akkoord gaat met het voorstel, kan de groep die niet wil door de rechter worden gedwongen.
De WHOA staat open voor alle bedrijven, ook eenmanszaken en zzp’ers. Doel van een akkoord onder WHOA kan zijn het bedrijf weer gezond te krijgen of het bedrijf gecontroleerd beëindigen. De nieuwe wet is een krachtig middel als je in een situatie bent beland dat je schulden niet meer kunt betalen of voorziet dat je op (korte of lange) termijnschulden niet meer kunt betalen. Belangrijk is dat een ondernemer zo vroeg als mogelijk hulp inschakelt, niet pas als een faillissement voor de deur staat. Een ondernemer voelt vaak al in zijn onderbuik dat het de verkeerde kant op gaat. Dat is het moment dat je als ondernemer met je adviseur of je accountant moet gaan praten. Stap over die drempel heen en laat je adviseren.
Factor-plus kan ook helpen. Sparren over alle mogelijkheden en je eigen overtuigingen even loslaten. Misschien dat het dan toch best een goed idee blijkt om activiteiten af te stoten, te reorganiseren, andere activiteiten te gaan doen of met de belangrijkste schuldeisers te gaan praten.” “Ik zie grofweg drie groepen ondernemers. Een groep die denkt het zelf op te kunnen lossen. Een tweede groep neigen naar een struisvogelpolitiek. Zij steken de kop in het zand. Een derde groep ziet het wel maar schakelen uit schaamte geen hulp in. Zo sprak ik laatst een vrouw van een ondernemer die zei dat ze zag dat haar man ermee worstelt maar hij wil er niet over praten. Dat is zo zonde. Er zijn altijd oplossingen. Je moet ze wel vinden met elkaar. En wie had deze situatie kunnen bedenken? Schaamte is nergens voor nodig.
Scenario’s bedenken en uitwerken is het beste dat een ondernemer kan doen in deze barre economische tijden. Wat zijn dan de (on)mogelijkheden? Bepaal voor jezelf een ondergrens. Een piketpaaltje. Tot hier en niet verder. Als je te lang blijft proberen, heb je op een gegeven moment geen geld meer om nog oplossingen te creëren. Voor het sluiten van een WHOA-akkoord is bijvoorbeeld geld nodig om betalingsregelingen met schuldeisers na te komen.
Er zijn zoveel kleine ondernemers die voorheen vooral met hun vak bezig waren. Nu komt door het coronavirus ineens zoveel op hun bord. Het is niet gek dat je het dan niet meer overziet. Dat je geen uitweg meer ziet. Vaak helpt het als je even bij de hand wordt genomen.
Ik leg mijn cliënten stap voor stap uit wat ze moeten doen. Zo kunnen ondernemers veel zelf doen en houden ze de kosten beperkt. Maar nogmaals trek op tijd aan de bel. Dan heb je daar ook de tijd voor. Op het moment dat een schuldeiser het faillissement heeft aangevraagd is het
paniek en kun je niet meer voor de beste oplossing gaan. Tijdig ingrijpen bij een bedrijf in “zwaar weer” vergroot de kans op overleven enorm.
