Publicatie Trots Sint Tunnis
Door Ronald Korsten
“We hoopten nog op een opvolger, maar na anderhalf jaar zoeken, hebben we voor onszelf beslist dat we er niet meer mee verder gaan.” Aan het woord is Richard Thijssen. Samen met zijn vrouw Jolanda heeft hij vanaf februari 1996 de keurslagerij gehad in Sint Anthonis.
Ze hebben allebei de slagersopleiding gedaan. “Één dag per week naar school en geleidelijk doorgegroeid in specialisaties als winkelbediende, worstmaker, uitbener, chef slager en slager/ondernemer. Mijn broer Nico werkte bij Jan Daamen en kreeg destijds de vraag of hij de slagerij van Jan wilde overnemen. Hij zag ervan af, maar Jolanda en ik hadden er wel interesse in. Na de start in de Breestraat zijn we al vrij snel verhuisd naar De Merret, waar de gemeente het winkelcentrum voor Sint Anthonis beoogd had.”
Jolanda vult aan: “We hebben qua producten altijd hoge ambities gehad, maakten eigenlijk alles zelf. De slagerij was redelijk traditioneel; goede basisproducten voor een gezonde maaltijd. Zo hadden we ook geen kant-en-klaarmaaltijden, immers vaak met E-nummers, suikers en te veel zout. We gingen voor een hoge kwaliteitsstandaard en hadden moeite om werk bij anderen neer te leggen. Consequentie was wel dat we al die tijd zes dagen per week bezig waren met de zaak. Maar ook menige zondagmorgen waren we nog aan het werk. Het was hard werken en bovendien vaak in de koelcel en een natte omgeving. Fysiek ga je dat in de loop van de jaren toch merken. Op een gegeven moment ga je bij jezelf te rade hoe lang je dit vol denkt te kunnen houden. Lastig is ook dat het moeilijk is om aan geschoold personeel te komen. We hadden weliswaar zij-instromers maar dan kost het al snel een jaar voordat iemand goed ingewerkt is.”
Voor nu hebben ze zich voorgenomen om het komende jaar weinig te gaan doen. Richard vervolgt: “Ik heb thuis en op de zaak wat geklust en zakelijk moeten er natuurlijk nog dingen afgerond worden en hopelijk gaat er zich toch nog een slager melden die interesse heeft om het over te nemen.” Voor de toekomst ziet Richard het gebeuren dat hij enkele dagen per week gaat werken en hij geeft aan dat dat ook heel iets anders kan worden dan wat hij gewend was. Jolanda heeft voor alsnog geen plannen: “Eerst maar eens goed tot rust komen.” “Verrassend en overweldigend waren overigens de leuke attenties en kaartjes die we hebben ontvangen. Deze blijken van waardering hebben ons echt goed gedaan.”
