Publicatie Trots Sint Tunnis
Door Judith Driessen
Wat is een dorpsblad zonder adverteerders? Sint Tunnis kent veel ondernemers. Grote maar ook wat kleinere, wellicht zelfs ondernemers waar u het bestaan niet eens van kende. Daarom gaat Judith Driessen elke maand op pad voor de rubriek “Dries wil weten” waarin in elke uitgave van de Trots een in de Trots adverterende ondernemer voor het voetlicht wordt gebracht.
Remco van JVK Kozijnen gaf de pen door aan Wim van ‘t Cafeetje. Niet aan tafel maar dit keer aan de bar zit ik met Wim.
Wanneer in het ‘t Cafeetje ontstaan?
“In 1985 kocht Piet Hein Swinkels het pand dat in die tijd nog een huishoudwinkel was. In 1986 werd het een café. Op 1 juni 2001 kocht ik ‘t Cafeetje van Maarten. Ik woonde in die tijd in Boxmeer en daar was ik al enkele jaren de bedrijfsleider van een café. Ik wist van jongs af aan al dat ik een café wilde gaan uitbaten,” zegt Wim. “Ik kreeg een tip van de bierbrouwer dat in Sint Tunnis een café te koop stond. Ik ben een paar keer als gast naar ‘t Cafeetje geweest en wist al vrij snel dat ik het hier wel zag zitten. Ik wilde puur een café, dus geen eetmogelijkheden of zaaltje erbij. Mijn café zou als een verlengde huiskamer moeten voelen voor mijn klanten. Mensen die bijvoorbeeld anders alleen thuis zouden zitten, die hier naar een sportwedstrijd op tv kunnen kijken, of aan de bar gezellig samen kletsen. Laagdrempelig en iedereen moet zich welkom voelen: dat is wat ik belangrijk vind,” zegt Wim. En dit is aardig goed gelukt. "Ik heb klanten van 18 jaar maar ook van 80 jaar. Dat vind ik mooi, die variatie in mijn klantenkring.”
Werk je altijd alleen?
“Nee niet altijd, hoofdzakelijk natuurlijk wel. Maar ik heb ook een klein team dat me soms helpt op drukke dagen of als ik een keer vrij wil zijn. Mijn team voelt voor mij niet als personeel, maar zijn echt vrienden en dat is heel fijn. Ik weet wat ik aan ze heb en kan altijd van ze op aan”.
Werk je ook samen met anderen binnen het dorp?
“Jazeker, met bepaalde evenementen werk ik samen met ‘de 3 Burgemeesters’ en met de Bruisende Brink. Vroeger ook vaak met Friends, maar helaas is dit gestopt. Met de stichting Brouwplaats doe ik de carnaval samen. En dit jaar op 24 mei wordt '‘t Cafeestje outdoor’ op de Brink georganiseerd. Dit doe ik samen met Jordy en Martijn. Onze kwaliteiten samen zorgen voor een mooi team, waardoor we een mooi feestje neer kunnen gaan zetten op 24 mei. Hopelijk dat het weer ook nog een beetje mee gaat werken die dag. Verder sponsor ik de verenigingen in het dorp. Dit doe ik vooral omdat ik het erg belangrijk vind dat de verenigingen hun activiteiten kunnen blijven organiseren in ons dorp. ‘t Cafeetje heeft een eigen biljartvereniging. Dit is een groep mensen die op maandagavond in competitieverband biljart."
Wat moeten we nog weten?
“Ik stop nog lang niet”, zegt Wim beslist. Na corona hoor ik steeds vaker dat 'op straat' wordt verteld dat ik óf stop, óf dat ‘t Cafeetje te koop staat óf zelfs is verkocht. Geen van deze drie dingen is waar. Ik vind het nog veel te leuk om te doen. En gelukkig ook maar, want wat als ‘t Cafeetje dicht gaat? Voor velen is het een café, maar voor veel andere dorpelingen is dit ook een heel belangrijk sociaal aspect in hun leven. Ik zie dit natuurlijk van dichtbij. Het sociale, het gezellig even een praatje maken aan de bar met een potje bier of glaasje fris. Een grote diversiteit aan gasten komt hier voor een stukje vertier. Ik moet toegeven dat ik het ook echt nog niet kan missen. Ik ben op maandag, woensdag, donderdag, vrijdag, zaterdag en zondag open, alle dagen zijn voor mij even belangrijk!"
Aan wie geef je de pen door?
"Aan de Huuskamer omdat ik dit een geweldig initiatief vind."
't Cafeetje
Facebook: CafeetjeSintAnthonis | Instagram: Cafeetje_wiem
