Jarenlang zaten mijn vriendinnen en ik in dezelfde fase. We gingen samen naar school, dansten samen in het weekend, startten tegelijkertijd op de arbeidsmarkt en kregen rond dezelfde tijd een serieuze relatie. Terwijl bij steeds meer van ons de kinderwens in vervulling ging, strandde mijn relatie.
Ik woonde niet meer samen en was voor het eerst sinds lange tijd weer alleen. Mijn vriendinnen waren inmiddels moeder of in verwachting. We maakten nog steeds tijd vrij om leuke dingen te doen, maar dit confronteerde me juist met het alleen zijn. Ik merkte dat ik steeds vaker geneigd was om af te zeggen. Mijn wereld werd hierdoor kleiner.
Daten kreeg ook een andere lading. Ik werd kieskeuriger, omdat ik vond dat het nu écht de ware moest zijn. Als ik dan toch een date had, vond ik het lastig om met trots over mezelf te praten. Dat was voor mij het keerpunt, want zo ben ik niet.
Ik besloot mijn leven niet meer te vergelijken. Ook voor mij komt alles op z’n tijd. Ik kon me in de tussentijd juist op mezelf focussen. Het contact met mijn vriendinnen bleef, maar ik heb er via mijn nieuwe baan vrienden bij gevonden. We hebben bijvoorbeeld leuke dingen gepland voor de feestdagen. Ik heb het gevoel dat ik de regie weer terug heb.
Ik vind het erg dat eenzaamheid bij zoveel mensen speelt. Daar is deze tijd van het jaar gelukkig extra aandacht voor. Hopelijk kunnen we met elkaar ook in het nieuwe jaar proberen om eenzaamheid te verzachten.
Wil je jouw verhaal ook delen? Laat het ons dan weten via
