Dorpsraad: ‘Oprichting was er een met ups en downs’
“De oprichting van de dorpsraad was er een met ups en downs. Het heeft anderhalf jaar geduurd voordat we naar de notaris konden voor de oprichtingsakte”, herinnert de 82-jarige Henk Lange zich nog levendig. Hij kan het weten want hij was begin 1996 de eerste voorzitter.
Uitgave Trots Sint Tunnis
Door Henny Lenkens
Henk Lange, die in Wageningen studeerde, heeft een leven lang in de veredeling gezeten. “Eerst in het pluimvee, later in de tuinbouwzaden.”Honderduit kan hij vertellen over zijn rijke ervaringen in binnen- en buitenland. Zelfs na zijn pensionering was hij nog jaren actief in de branche.
Hij is geboren in Groesbeek, maar verhuisde als kind met zijn ouders mee naar Beers. De keuze om met zijn vrouw in Sint Anthonis te gaan wonen, was min of meer toeval. “Ik werkte bij Euribrid in Boxmeer en we zouden daar gaan wonen. Tot de aannemer zei dat er per direct een woning beschikbaar kwam in Sint Anthonis. Die kans hebben we gegrepen en daar hebben we nooit spijt van gehad.”
Medio 1994 vroeg toenmalig burgemeester Toine Gresel de plaatselijke notabelen Henk Lange, Henk van Sambeek en Hub Verstegen (de 3 H’s) het initiatief te nemen een dorpsraad op te richten. Lange, die de nodige ervaring had opgedaan als raadslid van Algemeen Belang (7 jaar) en het CDA (4 jaar), werd de eerste voorzitter.
Het ging niet van een leien dakje. “Bij de eerste informatiebijeenkomst kwam geen man opdagen, bij een tweede poging 35 man.” Inwoners waren sceptisch. Het heeft jaren geduurd voordat er iets van draagvlak was. “Men was buiten- gewoon kritisch maar wij wilden absoluut niet politiek zijn.” Vijf jaar hanteerde Henk de voorzittershamer. “De acceptatie en de gedachte dat een dorpsraad nodig was, dat hebben we wel bereikt.”
Henk is zeer te spreken over de huidige dorpsraad en de voortrekkersrol die Jos van Duren vervult. “Ik vind dat ze het schitterend doen. Neem nu de nieuwjaarsreceptie en het nieuwe dorpsblad.” De pioniersjaren werpen nu hun vruchten af. “In feite is de problematiek niet zoveel veranderd, alleen heeft de dorpsraad nu meer armslag.”