Negen scholieren van middelbare school Metameer uit Stevensbeek waren afgelopen vrijdag 7 oktober naar Zorgcentra Pantein in Sint Anthonis gekomen om tijdens de lunch voor te lezen aan de ouderen, die daar wonen. Ook het verplegend personeel en gasten mochten natuurlijk meeluisteren. Deze scholieren, met als pakket Zorg & welzijn waarin ouderenzorg is opgenomen, zitten allen in dezelfde klas. Ze wonen allen hier in de regio. Zelfs enkelen iets verder weg zoals Venray. Ze zitten in de 4e klas, waar ze aan het einde van dit schooljaar examen moeten doen. Gerry Janszen, coördinator bij Pantein, kondigde deze jongens en meisjes aan zodat iedereen wist dat het ging beginnen. Er werd op 3 verdiepingen in groepjes van twee voorgelezen (en een groepje van drie) terwijl de bewoners en gasten lekkere tomatensoep kregen voorgezet, gesponsord door Friends Grand Café, de welbekende plaatselijke gelegenheid aan de Brink waar je kan eten, drinken, buurten, uitgaan etc etc.
De scholieren lazen voor uit 3 verschillende boeken nl. “Prinsjesdag” van Bart Chabot, “Het leven is een wonder” van Rader Abdolah en uit het boek “Vakantie” van Marion Bloem. De scholieren vonden het leuke verhalen en vonden het ook erg leuk om te doen. Voorlezen is nog niet zo eenvoudig en zeker niet bij ouderen die o.a. vaak slechthorend zijn. Maar het ging allemaal erg goed. De bewoners en verzorgers lieten duidelijk merken dat ze het erg leuk vonden.
De scholieren wisten me niet te vertellen of zo’n voorleeslunch al vaker is geweest en of dit misschien inmiddels “traditie” is!. Achteraf heb ik thuis toch nog maar even op internet gekeken. Het blijkt dat deze dag de Nationale Ouderendag was, waarbij zelfs voor de 10e keer de Nationale Voorleeslunch werd gehouden. In Op ‘t Hoogveld blijkt dit voor de 7e keer georganiseerd te zijn, waarop ze natuurlijk erg trots mogen zijn. Deze Voorleeslunch is een samenwerking tussen scholen, bibliotheken en verpleeghuizen. Jaarlijks worden nationaal enkele auteurs gevraagd om op maat geschreven verhalen te schrijven, die dan in verzorgingstehuizen en bibliotheken worden voorgelezen.
Ook vertelde Gerry Janszen me dat lezen erg belangrijk is, vooral als gespreksstof bij bewoners. Daardoor komen de verhalen van vroeger bij hen naar boven. Ze noemen dat reminiscentie: verhalen van vroeger opdiepen uit het geheugen. Toen de scholieren klaar waren met voorlezen en door de bewoners flink bedankt werden, gingen ze nog even met z’n allen bij elkaar aan één tafel zitten om gezellig na te praten. En ik mocht daar zelfs nog een foto van maken ook. Echter zoals je ziet, niet iedereen wou op de foto! Jan de Kleijnen.
