Van oud naar nieuw…
Wat is het toch fijn om te horen dat er zo veel mensen aan je kunnen denken. Via een oproep op SamenSintAnthonis.nl had ik gereageerd om een column te schrijven. Tja, wat ga je dan schrijven. Het antwoord luidde: ‘wat aan het hart ligt’.
Ik wilde niet schrijven over hoe moeilijk het afgelopen jaar is geweest. Maar ik doe het toch. Iedereen heeft dit van dichtbij meegemaakt. Dit is voor niemand gemakkelijk geweest. Thuiswerken, zoomen of thuis lessen volgen werden het nieuwe normaal. Wat in deze dagen het meeste ontbreekt is een stip op de horizon. Iedereen snapt het hoe en waarom, maar niemand kan een antwoord geven op de vraag ‘wanneer’. Een bezoek naar de Kerk of een kaarsje aansteken in de kapel voor de mensen die je mist zit er niet in. Alle leuke festivals, toneelvoorstellingen, carnaval en concerten zijn gecanceld, het gourmetten met de hele familie ging ook niet door.
Anderen zochten de gezelligheid digitaal op via Facebook of Instagram. De leukste en fijnste foto’s werden gedeeld, gezien en geliked. Maar wat men niet ziet zijn de ‘niet-momenten’. Daarom is het zo mooi dat het initiatief voor SamenSintAnthonis.nl bestaat. Lief en leed wordt hier gedeeld. Hulpvragen worden gesteld en gelukkig ook regelmatig beantwoord.
Ik heb de kerstboodschap gezien van uit de gemeente. Het mooie was dat het college, ondanks het oplezen van een A4-tje, dit welgemeend was. Bedankt gemeente: dat u ook aan de inwoners heeft gedacht. De nieuwjaarswens van de Burgemeester -die live op Omroep Land van Cuijk was te zien- heeft me beter geraakt. Dit was voor iedere inwoner persoonlijk, dit raakte me diep in het hart.
Een eerlijke boodschap ontvangen. Je moet er om vragen. Communicatie vraagt beide.
De oprechte en vriendelijke groet op de kerstkaarten; de vele appjes; de leuke berichten op SamenSintAnthonis.nl: de energie je die vanuit anderen ziet om er iets moois van te maken: dit doet me goed!
Ik wil u de komende tijd in deze column meenemen. Ik kijk vaak met een brede lens naar de samenleving, soms met een loepje of neem ik een loopje. Ik hoop dat u ervan geniet.
Oh ja, op de valreep werd nog even geroepen: “Together with a vaccine for our bodies, we need a vaccine for our hearts. That vaccine is care. Take care!"
Groet,
Jerommeke.
