De van Gogh Nominatie: Een Bijzondere Ervaring bij het 50-jarige Jubileum van het Vincent van Gogh Museum
Op vrijdag 2 juni had ik het voorrecht om aanwezig te zijn bij het 50-jarig jubileum van het Vincent van Gogh Museum, allemaal dankzij mijn nominatie voor de Van Gogh Museum Edition. Samen met mijn lieve collega dorpsverbinder, Maria van Tilborg, begaf ik me naar het museum, vol spanning en verwachting. Het beloofde een bijzondere ervaring te worden, en dat werd het zeker. Wat komt er op ons af?
Bij aankomst werden we hartelijk ontvangen door twee charmante dames, die de bijeenkomst op een ludieke manier presenteerden. We werden naar een gezellige ruimte geleid, waar we konden genieten van koffie met gebak. Het was een perfecte start van de dag en een geweldige gelegenheid om andere genomineerden/prijswinnaars te ontmoeten. Zoals Leyla Kalender, Stefanie en Jaqueline Catsberg en haar man en nog vele anderen. ( naam niet onthouden🌞).
Na het genot van de lekkernijen werden we uitgenodigd voor een exclusieve rondleiding door het Vincent van Gogh Museum. Speciaal voor de 50 prijswinnaars was het museum alleen voor ons geopend. Terwijl we langs de meesterwerken van Van Gogh liepen, ontstonden er boeiende gesprekken met medegenomineerden. We waren allemaal benieuwd naar de reden achter onze nominatie. Het was bijzonder om te horen dat velen van hen, net zoals ikzelf, aanvankelijk dacht dat de e-mail een nep bericht was. "Dit kan niet waar zijn," bevestigen ze, "ik geloofde het niet eens en heb de e-mail zelfs weggegooid!" Na het telefoontje van Monique wisten we dat het echt waar was! We waren allemaal beduusd en vereerd om de waardering te voelen voor ons werk.
Rode draad
Een rode draad liep door al onze gesprekken: om er te zijn voor anderen en verbinding te brengen tussen mensen. Het was inspirerend om te horen hoe anderen zich inzetten voor de medemens, de dieren, de natuur, muziek, de jeugd, kunst, cultuur en het welzijn van anderen. Het is mooi om te zien dat er zoveel stille krachten rondlopen en dat de impact die we met zijn allen hebben op de samenleving vaak groter is dan we zelf denken.
Na de rondleiding zijn we naar het Museumplein gegaan, waar een prachtig geel podium ons opwachtte. We namen plaats en stonden klaar om te genieten van de muzikale klanken van het Koninklijk Concertgebouw Orkest en de broers Tangarine. We genoten met z’n allen.
Te midden van het publiek zat niemand minder dan prinses Beatrix. We konden het niet laten om enkele mooie foto's van haar te maken. En of dat nog niet genoeg was, werden alle prijswinnaars uitgenodigd om samen op de foto te gaan. Het was een moment van saamhorigheid en vreugde, waarbij we ons vereerd voelden om deel uit te maken van deze bijzondere gebeurtenis met een gouden randje.
Een bijzondere ervaring en ik dank allen die een bijdrage hebben geleverd om deze bijzondere verdiensten in ontvangst te mogen nemen.
Het schilderij Landschap bij avondschemering: Auvers-sur-Oise, juni 1980 Is binnenkort te zien in de Ontmoeting bij Oelbroeck, waar het een mooie prominente plaats zal krijgen.
Het is een schilderij voor ons allen.
Samen Sint Anthonis is een platform voor en door inwoners en samen leveren wij een bijdrage aan een inclusieve samenleving. Doe jij ook mee? Nieuwsgierig geworden? Neem eens een kijkje op
www.samensintanthonis.nl
Lieve groetjes Hanny Markerink
